DaniqueSmit.reismee.nl

Safari Murchison Falls

Dag 26:

Vandaag moesten we weer de wekker zetten want we gingen op safari. We zouden om 8 uur opgehaald worden door de driver, tot ik om 7 uur werd gebeld waar ons huis eigenlijk was. Een uurtje van tevoren, ik wist even niet wat ik daarvan moest denken. Ze gebruiken hier geen straatnamen dus leg dat maar eens uit. Hierna ben ik er maar uitgegaan en heb ik nog even mijn koffer gecheckt of ik wel alles meehad. Daarna nog even snel een broodje gegeten en daarna gelijk doorgelopen naar de poort om op onze driver te wachten. Je kon natuurlijk al raden of hij optijd was ja of nee. Bijna een half uur te laat kwam meneer aankakken. We gooiden snel onze koffer achterin en zijn wegereden. Omdat we nogal grote tassen hadden, dachten de kinderen dat we naar huis toe gingen. Ze gingen met zn allen bij de poort staan en zwaaien, terwijl we nog hadden uitgelegd dat we zondag weer terug zouden komen. Dit begrepen ze denk ik niet helemaal. Maar goed, we stapten in en bereidden ons voor want het zou ene lange rit worden. Op de heenweg zouden we stoppen bij the Rhinopark. Eigenlijk heb ik de hele heenweg geslapen. Ik weet niet wat dat is maar als ik in de auto stap en ik rijd niet zelf dan val ik zo snel in slaap. Het was eigenlijk wel lekker want we moesten vroeg opstaan dus ik was best moe. Aangekomen bij the Rhinopark was het begin in de ochtend. We moesten ons inschrijven en zeggen wat we voor lunch wilde eten. Ik koos voor de spaghetti, want dat had ik echt al lang niet meer gegeten. We moesten zelf met ons busje het park inrijden en onderweg pikten we een ranger op. Die reed dus met ons mee naar het punt waar we de rhino’s konden zien. Voor diegene die niet weten wat rhino’s zijn, dat zijn neushoorns maar het woord rhino is korter dus ik gebruik dat even. Na een klein half uurtje rijden kwamen we aan bij onze bestemming. We stapten uit en werden samengevoegd met een groep bejaarden uit Griekenland en Spanje. Ik was benieuwd hoe ze deze wandeling gingen volhouden want ze waren best oud denk ik. We liepen een stukje en al vrij snel kwamen we de eerste rhino tegen. We waren zo dichtbij, echt bizar.We hebben een paar foto’s genomen en na een tijdje zijn we ze een beetje gaan volgen en kwamen we nog 2 vrouwtjes tegen. Deze hadden nog wel de hoorns in vergelijking met die van het mannetje. Als ik het goed had begrepen, hadden ze die eraf gehaald omdat hij anders met alle andere rhino’s ging vechten en dan gingen ze niet voortplanten ofzo. Nadat we ze allemaal hadden gezien zijn we weer terug gelopen naar de bus. Daar hebben we alle oudjes doei gezegd en zijn we weer ingestapt. Vanaf daar weer naar de ingang van het park om te lunchen. Mijn heerlijke spaghetti stond al bijna klaar. Ik heb er echt van genoten. Ik eet zo weinig vlees hier, dat mis ik wel een beetje. Vooral het vlees op brood in de ochtend. Ik eet nu elke ochtend toast met jam. Na 4 weken komt dat echt wel een beetje mijn neus uit. Nadat iedereen zijn eten ophad, wilde Hassan zo snel mogelijk verder rijden. Het was vanaf daar nog ongeveer 3 uur rijden naar de plek waar we zouden gaan slapen. Onderweg zijn we niet echt speciale dingen tegen gekomen want het regende echt kei en kei hard. Zo erg had ik het nog nooit gezien. De ruitenwissers gingen op volle toeren, maar zelfs ik zag nog niks en ik zat op de passagier stoel naast Hassan. Hij bleef maar steeds harder en harder rijden en we zagen dus helemaal niks. Tot mijn schrik moesten we toen ook nog een overharde weg op maar we zijn gelukkig heel aangekomen. Er stonden daar vrouwen ons op te wachten met parapluutjes zodat we niet heel erg nat zouden worden. De paraplu hielp niet echt dus ik ben maar gewoon naar binnen gerend. Van die 2 meter was ik echt al zeiknat. Niet normaal zo hard het regende, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt. Ondertussen was het ook al begonnen met onweren. Dit was wel gaaf om te zien. Bij de flits lichtte de hele lucht op. Daarna kwam er echt een enorme donder. Nog nooit gezien, het was echt gaaf. De vrouw vroeg wat we wilde eten en ik koos de fish and chips. Toen het wat minder hard was gaan regenen hebben ze ons ons hutje laten zien. We kwamen binnen en mijn mond viel open. Wat een luxe. Het was een tweepersoonsbed met een mooie klamboe en de hele muur was zeg maar raam. Dus als je ’s avonds je gordijnen open liet en je werd de volgende ochtend wakker had je echt mega mooi uitzicht. We hebben onze spullen in ons hutje neergelegd en zijn daarna naar het restaurant hutje gelopen. Daar hebben we even gewacht op ons eten en hebben wat gepraat. De fish and chips was echt zo ernom lekker. Dit was echt een van de lekkerste maaltijden die ik hier heb gegeten. Echt puur genieten! Na het eten hebben we ook nog even wat gepraat en daarna zijn we naar bed gegaan. Ik heb in ons hutje nog even gedoucht onder een mega douchekop. Het zou echt een heerlijke stortdouche zijn als het water warm zou zijn. Ik was wel weer helemaal schoon nadat ik al mijn moed bij elkaar had geraapt en er gewoon onder was gaan staan. Na mijn koude douche ben ik snel mijn bed in gedoken want ik had het echt mega koud. Ik sliep met Marleen op de kamer en die zei al dat de dekens maar tot je navel kwam. Ik vond dat al zo raar. Na een paar minuten kijken hoe dat kon bleek dus dat de helft van de deken onder het matras gepropt was en dat je er gewoon aan moest trekken. We hebben hierna nog even wat gebabbeld en zijn daarna in slaap gevallen.

Dag 27:

Voor de verandering regende het weer eens toen we opstonden. We moesten al om 6 uur ontbijten dus de wekker stond lekker vroeg. Ik heb deze nacht niet al te best geslapen. Ik was de hele tijd wakker, slapen, wakker, slapen. Of dat ik wel mijn ogen dicht lig en het gevoel heb dat ik slaap, maar wel alles hoor. Ik kan dan niet bewegen. Eigenlijk best wel eng. Marleen is onder de douche gesprongen toen ik me aan het aankleden was. Natuurlijk had zij wel weer een warme douche. Voordat ik het wist was het al 6 uur, tijd om te eten, en moest ik nog van alles pakken. Een half uur van tevoren opstaan is echt niks voor mij. Ik ben het hele hutje doorgerend maar uiteindelijk was ik klaar. Maar 5 minuutjes te laat, wat nog gewoon optijd is voor hier. Ik had scrumbled egg besteld op vers brood met een kopje thee. Dit ging er wel in. Heerlijk! Iets over half 7 vertrokken we richting het safari park. Het regende ondertussen nog steeds. We waren net ons pad af van de lodges of er stond al een olifant op de weg. Dit was de eerste wilde olifant die ik zag. Hij was echt zo groot, niet normaal. Ik keek mijn ogen uit. We hebben allemaal wat foto’s gemaakt en zijn daarna doorgereden naar de ingang van Murchison Falls Park. Onderweg zag ik ook voor het eerst de vogel van Uganda, de Ugandan Christ heet hij volgens mij. Deze vogel staat ook op de vlag van het land. Zo’n bijzondere vogel. We kwamen aan bij de ingang en daar moest Hassan de bewaker begroeten en ze deden de poort open. Op dit punt kwam er ook een ranger bij ons in de auto. Zijn naam was Richard. Ik kon het wel goed met hem vinden en heb wat met hem gepraat. Ik zat naast hem in de auto. We hadden een echte safari auto waarbij het dak eraf kon. Er konden 2 meiden voorop op het dak zitten en 3 achterop het dak. Ik stond eigenlijk alleen met Marleen en Richard in de auto. De zon kwam ondertussen ook een beetje tevoorschijn. De lucht kleurde echt prachtig want ondertussen was het ook al gestopt met regenen. Het eerste dier dat we daar tegen kwamen was een waterbuck. Deze zitten echt overal. Het lijken een beetje op mislukte ezels met hoorns. We reden een mega groot rondje door het park en het is eigenlijk teveel om te vertellen. De volgende dieren heb ik allemaal gezien: olifant, giraffe, waterbuck, bushbuck, neushoorn, nijlpaard, krokodil, gazelle, antilope, zwijnen en apen. Ik vergeet er vast nog wel een paar want het zijn er zoveel. In het park zijn we gestopt bij de hippo pool. Deze zat zoals je waarschijnlijk uit de naam al begrijpt, vol met nijlpaarden. We hebben wat foto’s gemaakt en zijn daarna weer verder gegaan. Rond een uur of 12 zijn we teruggegaan naar de lodges waar we stopten om te lunchen. Ze hadden onze tafel buiten gezet omdat het heel mooi weer was geworden. Ik had weer de fish and chips besteld omdat deze zo goed in de smaak viel. Deze keer was hij nog lekkerder als gisteren. Na lunch zijn we weer verder gegaan. We moesten nu weer door het park rijden richting de Nijl. We gingen met een bootje op de Nijl varen om krokodillen en nijlpaarden te spotten. Er waren grote dubbeldekker boten, maar wij kregen een klein bootje wat eigenlijk wel fijn was want die merken de dieren minder snel op. We voeren hiermee richting de watervallen. Het zou een bootrit zijn van 1,5 uur en bij de watervallen werden we gedropt en moesten we verder hiken. Aangekomen bij de watervallen keek ik weer mijn ogen uit. Deze waren zo mooi. Het leek wel een beetje op Frankrijk, maar dit was zoveel beter. We werden op een stijgertje gedropt en een beetje aan ons eigen lot overgelaten. We moesten een enorm stijle trap op die ons naar boven zou brengen waar de waterval begint. Ik merkte hier dat ik mijn conditie echt in Nederland heb laten liggen. Jeetje, wat een pad was dat. Ik zweette peentjes want het was ook nog eens super warm en benauwd omdat het de hele nacht had geregend en geonweerd. Het was denk ik een wandeling van 1,5 uur. Onderweg konden we wel echt super mooie plaatjes schieten. We kwamen steeds dichter en dichter bij de waterval. We kwamen allemaal boven aan met rode en bezweette koppies. Ik heb nog nooit in mijn hele leven zoveel gezweet, wat voelde ik me smerig. We hebben bovenaan ook nog wat foto’s gemaakt en daarna zijn we weer het busje ingegaan. De ramen wagenwijd open want het meurde echt heel erg naar vieze mensen. We moesten nu eerst weer naar een punt rijden en vanaf daar weer het hele park door terug naar de lodges/hutjes waar we sliepen. Onderweg kwamen we weer een boel dieren tegen en dit keer waren ze ook echt heel dichtbij. Ik was nu ook op het dak geklommen om daar even te bekijken hoe het eruit zag. Dat was echt super gaaf om te doen en het was wel weer zo’n realiseer moment. Aangekomen bij de lodges was het ook al donker en ongeveer half 8. We hadden gezegd dat we om 9 uur wilden eten dus we moesten nog even wachten. Ik had nu kip met aardappelpuree besteld. Ook dit was weer heerlijk. Ze hadden voor ons het kampvuur aangestoken dus sommigen zijn daar nog even bij gaan zitten. Ik heb in plaats van bij het kampvuur zitten nog even gepraat met Veerle en Hassan(driver). Na een tijdje moest ik moeite doen om mijn ogen open te houden dus was het tijd om naar bed toe te gaan. Ik had iedereen welterusten gezegde en ben toen lekker naar het hutje gegaan. Daar nog even gedoucht onder jawel, weer een koude straal. Ik ging weer heerlijk koud mijn bedje in, maar binnen no-time had ik het weer warm en viel ik in slaap.

Dag 28:

Ik werd vandaag al om 4 uur wakker dooronweer. Het was nu ech heel erg dichtbij. Ik kon nieteens tellen tussen de flits en de donder. Ik kon niet echt meer slapen omdat het ook mega hard regende en waaide. Marleen en ik hebben nog maar wat gepraat, maar we moesten om half 5 ons bed uit. Om 5 uur was het ontbijt, dus we moesten weer opschieten. Ik heb nog nooit zo snel mijn koffer ingepakt en mijzelf aangekleed. Ik had nu de fried eggs besteld als ontbijtje met black tea. Dit ging er wel lekker in. Om half 6 zijn we vertrokken richting het park want we moesten het pontje hebben van 7 uur. Maar aangekomen bij de ingang van het park moesten we eerst nog wachten want de bewaker sliep nog. Uiteindelijk hadden we het pontje wel gehaald. Een paar mensen moesten heel nodig naar de wc en daarom stopten we bij een camping. Op deze camping zouden we eigenlijk slapen in tentjes, maar het zat volgeboekt en daarom waren we nu in de lodges gezet. Waar we nu zaten was zoveel luxer. We hadden eigenlijk echt wel geluk. Na de stop zijn we verder gereden richting de chimp trek. Het regende nog steeds en ik zag er wel een beetje tegenop omdat ik geen regenjas had meegenomen. Aangekomen bij de receptie kreeg ik het weer voor elkaar om een regenjas te regelen. De rest had ook geen regenjas en alleen ik kreeg het voor elkaar om er een te krijgen. Nadat we ons weer hadden ingeschreven trokken we het oerwoud in. Ik zag eruit als een potloodventer met zo’n lange regenjas aan. Het eerste wat we zagen waren de bedjes van de chimps die ze zelf hadden gemaakt. Naarmate we verder het oerwoud introkken hoorde je ze steeds meer geluid maken. Heel snel zagen we er al eentje. Ze zaten zo hoog in de bomen dat je ze moeilijk kon zien. Ik heb geprobeerd wat foto’s te maken maar ze zijn niet echt duidelijk. We hebben ongeveer 1,5 uur in het bos op bepaalde plekken stilgestaan om de apen te bekijken. Na een tijdje liepen we weer terug naar de receptie om onze reis terug naar Namugongo te vervolgen. We waren nu wel allemaal echt mega smerig door de modder. Ik had een paar klonten prut aan mijn schoenen die er gewoon niet meer af wilden. Mijn zolen waren wit, maar ze zijn nu oranje. We zijn vanaf hier in een keer doorgereden naar Namugongo. Onderweg zijn we wel 1 keer gestopt om wat fruit te kopen. Hier gaven ze 4 ananassen voor 2000 shilling. Dat is ongeveer 75 cent ofzo voor 4 ananassen, bizar goedkoop. Ik heb weer de hele terugweggeslapen , want ik was zo moe, alweer. Om een uur of half 5 kwamen we hier weer aan op het project. We waren lekker vroeg dus konden nog even spelen met de kids die ons al stonden op te wachten. Toen ze zagen dat ik uitstapte begonnen ze allemaal auntie Danique te roepen. Elke keer als ze dat doen smelt mijn hart. Ook is nu mijn echte laatste weekje aangebroken. Hier baal ik wel echt van want ik wil nog lang niet naar huis. Ik zit er eigenlijk net lekker in en moet straks alweer weg. Ik heb mijn koffer even binnen gezet en ben daarna doorgelopen naar buiten. Toen ik zag dat de jongens aan het voetballen waren heb ik daar even gekeken. Ze spelen zo ruw en ze tackelen elkaar voortdurend. Mustafa was ook aan het spelen en hij zag mij al binnen no-time aankomen lopen. Hij zwaaide heel lief en rende daarna weer verder achter de bal. Na de wedstrijd heb ik nog even wat met hem gepraat tot de meiden mij kwamen halen voor eten. Ik was ondertussen echt heel erg moe. We gingen weer chiapatti eten met een groentenprutje. Weer heerlijk, al het lokale eten is hier echt fantastisch. Na het eten heb ik zoals elke keer weer mijn laptop gepakt en ben ik gaan typen over de safari. Ondertussen ben ik al bijna 2 uur bezig met typen en ik val ook bijna in slaap. Ik weet zeker dat ik heel veel dingen ben vergeten te vertellen, maar als ik jullie straks thuis allemaal weer spreek schiet het me vast wel weer te binnen. Wel een tip voor de mensen die naar Afrika reizen, GA OP SAFARI! Het is zo gaaf en je bent echt een ervaring rijker. Ik ga nu lekker slapen en dromen over alle wilde dieren die ik heb gezien haha. Ik spreek jullie morgen weer!

Reacties

Reacties

Ruud Mulder

Wat een belevenis Danique de safari, de dieren dchtbij in wild kunnen bekijken. Dat zal je niet gauw vergeten. Nou geniet er nog van de dagen dat je daar bent.
Groetjes

Robert

Prachtig toch dat je dat kan meemaken. Je vergeet dit echt je leven niet meer!

opa en hilda

Wat een ervaring!!! Wat heb je veel gezien en meegemaakt! Geniet van de laatste dagen. Tot morgen, dikke kus xxxx

Miranda

Weer een fantastisch verhaal en wat een prachtige foto's. Om jaloers op te worden. Heb je nog ruimte in je hoofd om dit allemaal te onthouden?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood