Dag 16:

Vandaag ging ik maar weer eens naar mijn klas toe. Ik werd om half 8 wakker ofzo en heb me toen klaargemaakt voor de les. Nog even snel een geroosterd broodje met wat jam naar binnen geschoven en gaan met die banaan. Toen ik de les binnen kwam op de tijd dat het moest beginnen was er nog steeds geen leraar. Ik vroeg waar Juliëtte was en toen merkte ik op dat Faith er ook niet was. Het bleek dus dat Faith vannacht ziek was geworden en dat ze bij de kliniek waren geweest. Dit was wel mijn kans om een lesje te geven. Ik bedacht snel een oefening en legde het uit aan de kids. We gingen het hebben over Nederland. Eerst vroeg ik aan ze of ze wisten waar Nederland bekent om staat. Ze riepen allemaal dingen waar ik echt geen hol van verstond dus ik ging maar gewoon verder. Ik heb dingen op het bord getekend zoals regen, zon, kaas, tulpen en koeien. Daarboven had ik Nederland geschreven. Dit moesten ze allemaal overschrijven en tekenen in hun nieuws schrift. Bij alle tekeningen moesten ze de Nederlandse naam eronder zetten. Dus bij kaas moesten ze niet cheese maar echt kaas eronder zetten. Ze vonden het helemaal geweldig. Ondertussen was Juliëtte ook terug gekomen met Faith. Ze had een infuus gekregen in haar handje omdat ze 5 dagen lang bloed moeten afnemen. Toen ze terug kwam was Juliëtte compleet onder de indruk van mijn lesje. Ze vond het super leuk en van haar mocht ik zoiets wel vaker doen. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Tegen de tijd dat iedereen zijn werkje af had was het alweer bijna breaktime. Ik had alle werkjes nagekeken en ben daarna even gaan kijken bij het hokje waar ze thee maken voor de teachers. Het zijn gewoon 2 meisjes uit een klas die dan eerder wegmoeten naar dat hokje om thee te maken voor alle leraren. Ze stoppen er hier zoveel suiker in dat het gewoon echt vies is. Daarom had ik ze gevraagd of ze er eentje zonder suiker wilde maken. Dat deden ze natuurlijk. Ook brachten ze wat koekjes mee voor Juliëtte en mij. Echt mega lief! In tussen was ik weer in het lokaal en heb ik wat gepraat met de kleintjes. Faith praat de hele tijd Oegandees en daar versta ik dus helemaal geen hol van. Elke keer knik ik maar gewoon ja en zeg ohyeah?? Dan praat ze gewoon door en na een tijdje stopt ze vanzelf en loopt ze weg ofzo.Toen de breaktime over was is Juliëtte verder gegaan met de les. We gingen het hebben over soorten eten. Protective food, energy giving food en body building food. Ze schreef een paar soorten eten op en de kinderen moesten daar –ing achter zetten. Water werd dus watering en sundry werd sundrying. Super makkelijk en nog verbaast het mij dat die kinderen het niet eens goed kunnen overschrijven van het bord. Maar ik weet niet of dat in Nederland ook zo is. Na de opdracht heb ik weer alles nagekeken. Juliëtte hoeft nu echt helemaal niks meer te doen nu en zal nog wel weer moeten wennen als ik weg ben. Ze vertelde me ook dat er volgende week examens zijn en dat de kinderen daarna een aantal weken vrij zijn. Als een soort zomervakantie. Ik heb dus geen idee wat ik de laatste twee weken ga doen, dat moeten we nog maar even navragen hoe of wat. Toen ze de opdracht allemaal afhadden was het alweer lunchtime. Ze doen hier echt zo sloom over een opdracht en de tijd vliegt voorbij. Als de kids aan het werk zijn doe ik andere klusjes zoals papiertjes met namen van dingen op posters plakken. Dingen van de muur eraf halen en andere dingen er weer op plakken. In de lunchtime heb ik geholpen met opscheppen. De kinderen aten weer poscho, dat witte vieze plakspul met bonen. Nadat ze alle 600 te eten hadden gekregen ben ik zelf even naar huis gegaan en wat gegeten. Na de lunch was het tijd voor weer wat rekenen. De andere lerares van klas 2 doet dat altijd. Kleine Faith doet nooit mee dus die ging bij mij op schoot zitten. Na een kwariertje zat ze wel heel erg stil, het bleek dus dat ze in slaap was gevallen. Echt super lief lag ze zo te slapen in mijn armen voor een half uur. In de rekenles hebben we het voor de zoveelste keer weer gehad over breuken. Dit keer moesten ze het bij elkaar optellen. Na de rekenles heeft Julëtte nog een korte opdracht gedaan waarbij ze alleen maar moesten overschrijven en toen was de lesdag voorbij. Ik ben naar huis toe gegaan en heb een beetje gerelaxed met de meiden. Om een uur of half 5 ben ik weer even naar buiten gegaan omdat ik Mustafa weer had gesproken en hij wilde mij weer spreken om wat te vertellen. Ik was wel benieuwd dus ik ging hem zoeken. Het bleek dus dat hij pas om 10 over half 6 klaar was met school vandaag. Ik kon hem daarom dus niet vinden en ben daarom maar bij een paar andere jongens gaan zitten. Dit gesprek ging weer precies zoals andere gesprekken met alle oudere kinderen hier. De standaard onderwerpen zijn school, de wegen in Nederland, geld, trouwen en homoseksualiteit. Deze jongens waren wel allemaal super aardig en ik heb zo met ze gepraat tot een uur of 6. Daar kwam Mustafa aanlopen hoor, in zijn witte shirtje en zijn uniformbroek. Elke keer trekt hij zijn knapste kleren aan als hij mij wilt zien. Wel pittig. We liepen naar een plekje met een bankje waar we konden ztten. Hij begon zijn verhaal. Ik dacht dus de hele tijd dat hij mij niet meer kwam opzoeken omdat ik had gezegd dat ik geen moslim wilde worden maar dat is dus niet waar. Ik had Maria verteld dat hij elke avond met mij wilde praten, maar ook had ik gezegd dat ik het niet erg vond en dat het gewoon goed was. Maria is dus naar Mustafa gelopen en heeft gezegd dat hij mij niet meer mag aanspreken. Als ze het nog een keer zagen dat kan hij straf krijgen. Ik zag morgen nog wel een keertje tegen Maria zeggen dat ik het echt niet erg vind. Ik voel me dan ook wel schuldig als hij straks straf krijgt. Ook vertelde hij mij dat als ik straks weg ben hij mij heel erg zal gaan missen. Omdat hij mij nooit meer zal gaan vergeten zei hij dat hij zijn eerste kind naar mij zal vernoemen. Ik voelde me wel een beetje vereerd. Ik weet trouwens niet of hij het helemaal meende en het ook echt gaat doen. Hij hoopte ook dat als ik straks weg ben we elkaar ooit nog een keer zullen ontmoeten. Dat wachten we nog maar even af. Na een best lang praatje ben ik terug gelopen naar het huisje omdat het etenstijd was. We aten weer sperziebonen met aardappels en kip. Natuurlijk de ketchup niet te vergeten. Als toetje hadden we yoghurt met jame en suiker gekocht. Heerlijk! Na het eten hebben we eigenlijk niet echt veel meer gedaan. Ik heb nog wat afwas gedaan, mijn blog geschreven en daarna nog een film gekeken met Sarah. Hierna ben ik snel naar bed toe gegaan want morgen ga ik weer een dagje helpen in de klas en in de avond gaan we naar een culturele avond waar ze typisch afrikaans gaan dansen enzo. Echt heeel veel zin in! Slaaplekker!!