Dag 8:

Mijn ochtend begint elke dag met geklop op de ramen, dus vandaag weer. Alleen was ik er nu een beetje klaar mee want het wordt elke dag vroeger. Ik heb in een keer het gordijn open getrokken zodat ze schrokken, dit was eigenlijk wel grappig maar ik moest laten zien dat ik boos was om het ze duidelijk te maken dat ze hier echt mee moesten stoppen. Ze liepen gelijk weg dus ik hoop dat de boodschap nu wel echt is overgekomen (vast niet) maar we zullen het morgen ochtend wel zien. Ik had vandaag niemand beloofd om te helpen dus ik kon lekker mijn eigen gangetje gaan. Ik kleedde me aan en maakte weer een heerlijk eitje met gesmolten kaas op een geroosterd broodje klaar. Toen dat op was ben ik naar buiten gegaan om Maria te zoeken omdat ik graag de wifi code wilde hebben. Die wist zij niet en daarom moesten we Mozes zoeken. Dit is de ict man en weet alle wachtwoorden. Hij vulde het in en nadat hij wat dingen aangepast had ofzo deed hij het prima. Heel fijn. Nu hoef ik dus niet meer mijn laptop mee te slepen naar Kampala om bij het cafe te kunnen internetten. Wel zit er een nadeel aan de wifi hier en dat is dat het heel sloom is en het soms ook een paar dagen niet doet. Maarja, het is beter dan niks. Nu kan ik in ieder geval elke dag even aan iedereen laten weten dat het goed gaat en ook kan ik nu hopelijk wat vaker mijn blog updaten zodat jullie geen zere ogen meer krijgen van het lezen van de lange verhalen haha. Ik ben even bij de ingang gaan zitten waar een paar jongens eten aan het maken waren. Ze aten een soort van mega droge oliebol zonder smaak eraan. Ze vroegen of ik het wilde proeven, dus ik nam een klein stukje. Het was echt heel erg lekker buiten dat het heel droog was. Ook hadden ze nog een soort van koekjes in de vorm van een staafje. Deze mocht ik ook proeven, maar ze smaakten echt naar zand ofzo. Dat was niet zo heel lekker. Opeens kwam toen hun leraar aangelopen en stuurde ze weg. Het bleek dus dat die jongens een toets hadden die ze moesten maken. Ze waren gewoon aan het spijbelen haha. Waarschijnlijk hadden ze er geen zin in en zijn ze naar de andere kant van het complex gelopen zodat ze moeilijk te vinden waren. Waar we nu stonden was vlak bij mijn huisje en hun lokalen zijn helemaal aan de andere kant. Toen was ik dus weer alleen. Ik ben toen ook maar terug gegaan en heb even wat gegeten. Ook kon ik ook skypen nu ik internet had dus had ik heel even met Mica gepraat, wat echt heel erg fijn was. Nadat ik net had opgehangen kwam de schoonmaakster. Ze maken hier echt heel anders schoon. Ze gooien gewoon een emmer water op de grond en gaan er met een doek overheen totdat het meeste water weg is. Dan lopen ze er zelf doorheen en is het weer vies. Ze maakte gelukkig wel echt alles schoon en het rook weer lekker. Ook nam ze mijn prullenbak mee wat echt heel erg fijn was. Doordat sommige dingen er al een week inlagen kwamen er allemaal vliegjes op af. Die kwamen er dus elke keer uit als ik de prullenbak opende. De beestjes zitten trouwens overal. Overal zitten mieren, vliegen, torretjes en muggen. Dat is echt Afrika! Ze komen naar binnen door alle kiertjes en eten de kleine dingen die je morst van de grond. Nadat de schoonmaak klaar was ben ik naar primery 1 gelopen. Ik vroeg of ik nog wat kon helpen en dat was oke. We hadden het vandaag over animals and their weapons. Heel interessant, voor de kids dan. Tijdens de uitleg vielen de kleintjes allemaal in slaap en teacher Juliëtte moest ze steeds overeind zetten. Op een gegeven moment was ze het zat en zei ze dat we naar buiten gingen. Ze moesten van haar rondjes rennen over het plein om wakker te worden. Het hielp in ieder geval wel want ik heb ze niet meer in slaap zien sukkelen. Ze zijn verder gegaan met werken en ik kreeg de opdracht van Juliëtte om de werkjes na te kijken. Ik was bezig met werkjes nakijken en op een gegeven moment merkte ik dat Juliëtte weg was. Ik stond nu dus alleen voor de klas. Nadatalle werkjes af waren en iknagekeken had , had ik geen flauw idee wat ik moest doen. Ik besloot toen maar om liedjes te zingen. Ik heb ze het liedje hoofd, schouder, knie en teen geleerd. Dit viel erg in de smaak en we hebben het gezongen en gedanst voor volgens mij wel een half uur lang. Na dat half uur was Juliëtte ook weer terug en was de schooldag afgelopen. Alle kinderen stromden naar hun huisjes om te wassen. De jongens moesten de klas opruimen dus die moesten nog even blijven. Ik heb Juliëtte bedankt en ben toen ook weer terug gegaan. Ik ben toen thuis gebleven tot en met het eten. Ik wilde net gaan koken en toen gebeurde er toch iets verschrikkelijks. Ik draaide de kraan open maar er kwam geen water meer uit.. Het water was dus op, nu nog steeds trouwens. Ik was net van plan om vanavond weer te douchen en lekker mijn haren te wassen maar dat ging dus niet meer door L. Ik had nog wel een paar lege flessen van wat frisdrank. Die had ik meegenomen naar alle andere kranen en heb het gevuld met het laatste restje water wat er nog uit kwam. Als ik morgen echt echt niks meer heb dan heb ik in ieder geval nog een voorraadje. Na het eten ben ik terug gelopen naar de kids. Ik hoorde ze ergens zingen en ben naar het geluid toe gelopen. Het was de groep meisjes die aan het zingen waren voor God. Dat doen ze dus elke avond voor het slapen, zodat ze morgen ochtend weer wakker worden. Ze denken dus dat als je niet gaat bidden voor het slapen dat dan je duivel je op komt halen als je slaapt, best wel een beetje een eng verhaal. Ik ben op een opstapje van een huisje gaan zitten en ben gaan luisteren. Die kinderen hier kunnen zo mooi zingen als ze allemaal tegelijk zingen. Ik viel zowat in slaap omdat het zo mooi en rustig was. Nadat ze al hun gebeden hadden gezegd was het sleepingtime, ook voor mij.Morgen moet ik er ook vroeg uit om de nieuwe vrijwilliger welkom te heten hier. Ik heb er zoveel zin in, eindelijk niet meer alleen. Nouja ik ben ik eigenlijk nooit alleen, maar dan is er ook eindelijk een blanke die net zo versteld staat van alles hier net als ik. Ik denk er trouwens ook overna om een weekendje naar een eiland in het Victoriameer te gaan. Het kost 100 euro en dan ben je compleet all inclusive. Reis heen, reis terug, ontbijt, lunch, avond eten en een slaapplek. Een weekendje in het paradijs. Inge raadde me het zeer aan het ik ga straks de andere vrijwilligers overhalen om met mij mee te gaan. Het lijkt me zo gaaf! Meestal komt om 9 uur Mustafa aan mijn deur kloppen, maar vanavond kwam hij maar niet. Misschien is hij wel afgehaakt omdat hij vroeg of ik moslim wilde worden omdat hij dat ook is. Ik had nee gezegd dus misschien heb ik hem wel beledigd ofzo haha. Nouja, er zijn genoeg andere leuke mensen waarmee ik kan praten hier. Ik ga nu slapen want ik ben weer compleet gesloopt. Tot morgen!